• คำนำ
• บทนำ
• รูปร่างลักษณะหอยเชอรี่
• การทำลายและความเสียหาย
  
• วงจรชีวิต
• ที่อยู่อาศัย
• การกินอาหารและพืชอาศัย
• ศัตรูธรรมชาติและการควบคุมโดยชีววิธี
• การจัดกา
• การป้องกันกำจัดโดยวิธีผสมผสานตามระยะการเจริญเติบโตของข้าว
• ข้อมูลจากงานวิจัย
• คุณค่าทางอาหารของหอยเชอรี่
• รายชื่อสารฆ่าหอยที่ขึ้นทะเบียนกับฝ่ายปุ๋ยและสารกำจัดศัตรูพืช เมื่อ 31  มีนาคม 2543 
• เอกสารอ้างอิง
• คำขอบคุณ
• ข้อมูลเกี่ยวกับสถาบันวิจัยข้าวฟิลิปปินส์
• ติดต่อ/ สอบถามเพิ่มเติม

คำนำ

หอยเชอรี่ หรือมีชื่อเรียกอื่นๆ ได้แก่ หอยโข่งอเมริกาใต้ หอยเป๋าฮื้อน้ำจืด หอยโข่งเหลือง เป็นหอยศัตรูข้าวที่สำคัญยิ่งชนิดหนึ่ง  ซึ่งในปี 2532  องค์การอาหารและเกษตรแห่งสหประชาชาติได้ประมาณไว้ว่าหอยเชอรี่ทำให้ผลผลิตข้าวในประเทศฟิลลิปปินส์สูญเสียอย่างมหาศาลไปถึง 1 – 40% ของทั้งประเทศ

การจะป้องกันกำจัดศัตรูพืชชนิดนี้ เกษตรกรส่วนใหญ่ใช้สารเคมีฆ่าหอย ซึ่งมีราคาแพงและมีผลเสียต่อสิ่งแวดล้อม รวมทั้งสิ่งมีชีวิตอื่นๆและตัวผู้ใช้เอง ดังนั้นจึงมีความจำเป็นต้องเสนอทางเลือกทางอื่นๆเพื่อแนะนำเกษตรกรเพิ่มเติมในการป้องกันกันกำจัดหอยเชอรี่ มีการค้นคว้าทดลองและงานวิจัยใหม่ๆเพื่อที่จะลดการใช้สารฆ่าหอยแบบผิดประเภทดังเช่นที่เคยเป็นอยู่  เรื่องที่จะกล่าวถึงในบทต่อไปจะเป็นรายละเอียดเกี่ยวกับชีววิทยาของหอยเชอรี่ รวมทั้งการจัดการและการป้องกันกำจัดหอยเชอรี่ ที่เกษตรกรสามารถนำไปใช้ได้ในแต่ละแหล่ง
    มีสูตรอาหารใหม่ๆจากหอยเชอรี่มาเพิ่มมากขึ้น โดยการทำเป็นcracker ซึ่งปราศจากกลิ่นรุนแรง  อยู่ได้นาน  สามารถเก็บไว้ใช้เป็นเครื่องปรุงสำเร็จรูปได้กับสูตรอาหารหลายๆชนิด
    หวังว่าความปรารถนานี้จะช่วยเจ้าหน้าที่ส่งเสริมการเกษตรและเกษตรกรให้เข้าใจธรรมชาติของหอยเชอรี่ การแพร่กระจาย และการป้องกันกำจัดหอยเชอรี่ได้มากขึ้น

ลีโอคาดิโอ เอส. เซบาสเตียน ผู้อำนวยการ

บทนำ

หอยเชอรี่ หรือที่รู้จักกันในชื่ออื่นๆ เช่น หอยโข่งเหลือง หอยโข่งอเมริกาใต้ ซึ่งในประเทศฟิลิปปินส์เรียกโกลเด้น คูฮอล ( Pomacea canaliculata Lamarck )  ถูกนำเข้าสู่ฟิลิปปินส์ระหว่างปี 2525 – 2527  โดยมาจากประเทศในทวีปอเมริกาใต้( บราซิล และ อาร์เจนตินา) โดยผ่านทางประเทศไต้หวัน  เนื้อหอยเชอรี่นับว่ามีคุณค่าทางอาหารสูงสำหรับมนุษย์และสัตว์เลี้ยง จึงเป็นที่สนใจของทั้งภาครัฐและเอกชนที่ต้องการนำเข้ามาเลี้ยงและขยายพันธุ์ต่อไป แต่เพียงไม่กี่ปีหลังจากนั้นก็พบว่า หอยเชอรี่กลายเป็นศัตรูข้าวที่สำคัญไปเสียแล้ว
บริเวณที่มีการปลูกข้าวในฟิลิปปินส์คิดเป็นเนื้อที่ประมาณ 3 ล้านเฮคตาร์ นั้น ถูกหอยเชอรี่ระบาดทำความเสียหายไปถึง 1.2 – 1.6 ล้านเฮคตาร์   ในปี 2533มีการใช้เงินถึง 212ล้านเปโซ เพื่อที่จะป้องกันกำจัดมัน  มีรายงานการระบาดของหอยเชอรี่เป็นครั้งแรกในปี 2529 เมื่อพบว่านาข้าวเขตชลประทาน ของเขต 2 (Cagayan valley) ถูกหอยทำลายอย่างหนัก  และนับแต่นั้นมา นาข้าวแหล่งอื่นๆก็ถูกหอยทำความเสียหายเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ จนกลายเป็นเรื่องสำคัญระดับชาติไป

รูปร่างลักษณะหอยเชอรี่

หอยเชอรี่มีชีวิตยืนยาวได้ 2 – 6 ปี และมีความสามารถในการขยายพันธุ์สูง

เปลือกสีน้ำตาล เนื้อสีขาวครีมไปจนเหลืองส้ม

ขนาดขึ้นกับการกินอาหาร

ขนาดที่กัดทำลายต้นข้าวได้มาก เมื่อหอยมีเปลือกสูง 10 มิลลิเมตร(ขนาดเท่าเมล็ดข้าวโพด) ถึง 40 มิลลิเมตร(เท่าลูกปิงปอง)*

หอยเพศเมียจะมีฝาปิดที่เว้าเข้า(a1)  ในตัวผู้จะนูนออกเล็กน้อย(a2)

อบเปลือกหอยตัวเมียที่โตเต็มวัยแล้วจะโค้งเข้าด้านใน(b1)  ในตัวผู้จะโค้งออก(b2)*

ตามการศึกษาของ เดลา ครูซ, อาร์ซี โจชิ, และ เอ อาร์ มาร์ติน

ลักษณะการทำลายและความเสียหาย

• หอยชอบกัดกินต้นกล้าที่ปักดำใหม่ๆไปจนอายุ 15 วันหลังปักดำ ในนาหว่าน ช่วงที่เสียหายมากคือระยะ 4 วันถึง 30 วันภายหลังการหว่าน  

• หอยกินต้นข้าวตรงส่วนโคนต้นอ่อน  และสามารถกินได้หมดทั้งแปลงภายในคืนเดียว

• ดูจากกอข้าวในนาที่หายไป

• จะเห็นใบข้าวที่ถูกหอยกัดลอยอยู่บนผิวน้ำ

วงจรชีวิต

• หอยวางไข่เวลากลางคืนตามต้นพืช ใบไม้ และสิ่งของต่างๆ(เช่น กิ่งไม้ ไม้หลัก ก้อนหิน) ที่อยู่เหนือผิวน้ำ 

• กลุ่มไข่มีสีชมพูสดเมื่อออกมาใหม่ๆ และจะซีดจางลงเป็นสีชมพูอ่อนเมื่อใกล้ฟักเป็นตัว

• ไข่ฟักเป็นตัวภายใน 7 – 14 วัน

ลูกหอยและหอยโตเต็มวัย

• ลูกหอยเจริญเติบโตเป็นตัวเต็มวัยได้อย่างรวดเร็วและกินอาหารได้ทุกชนิด

• ตัวโตเต็มวัยจะจับคู่ผสมพันธุ์นานครั้งละ 3 – 4 ชั่วโมง ในเวลาใดก็ได้ ท่ามกลางพืชน้ำต่างๆตามแหล่งน้ำที่มีน้ำตลอดปี

• หอยเชอรี่ขยายพันธุ์ได้รวดเร็ว วางไข่ได้ 1,000 – 1,200 ฟองในเวลา 1 เดือน ดังนั้นการเก็บทำลายไข่หอยจึงเป็นวิธีการป้องกันกำจัดที่ให้ผลดี

ถิ่นที่อยู่อาศัย 

• บ่อน้ำ, บึง, นาข้าวเขตชลประทาน, คลอง และ บริเวณที่ลุ่มน้ำขัง

• หอยจะฝังตัวในดินชื้นระหว่างฤดูแล้ง  มันสามารถพักตัวหรือจำศีลได้นาน 6 เดือน เมื่อดินถูกน้ำท่วม หอยจะกลับสู่สภาวะปกติเช่นเดิม

• หอยสามารถรอดชีวิตได้แม้ในสภาพแวดล้อมที่ไม่เหมาะสม เช่น น้ำเน่าหรือมีออกซิเจนต่ำ
  

การกินอาหารและพืชอาศัย 

• หอยเชอรี่กินพืชได้หลายชนิด เช่นสาหร่ายแอลจี, แหนแดง, แหน,ผักตบชวา,ต้นข้าวกล้าและพืชน้ำที่มีใบอวบน้ำอื่นๆ

• มันชอบส่วนของลำต้นพืชที่มีความอ่อนนุ่ม เนื่องจากมันกินด้วยอวัยวะที่คล้ายลิ้นอันขรุขระขูดไปมาบนผิวพืช

• หอยชอบกินซากพืชสัตว์ที่เน่าเปื่อยเป็นอาหารด้วย

ศัตรูธรรมชาติและการควบคุมโดยชีววิธี 

• มดแดงกินไข่หอยเชอรี่เป็นอาหาร

• เป็ดกินเนื้อหอยที่ตัวเล็กๆ

• คนกินเนื้อหอยที่ปรุงสุกแล้วเป็นอาหาร

• หนูนากัดเปลือกหอยแตกแล้วกินเนื้อภายใน

การจัดการหอยเชอรี่

ระหว่างการเตรียมดิน

• ก่อนที่จะไถครั้งสุดท้าย ใช้วิธีเก็บหอยออกจากนาข้าวในตอนเช้าและบ่ายซึ่งเป็นช่วงที่หอยมีการเคลื่อนไหวหาอาหารจึงหาพบง่าย

• Use plants that contain toxic substances against golden apple snails. Examples are gugo (bark) [Entada phaseikaudes K Meer], tubangkamisa (leaves), sambong (leaves) [Blumea balsamifera], tuba-tuba (leaves), gabihan (leaves) [Monochoria vaginalis], tobacco (leaves) [Nicotiana tabacum L], calamansi (leaves) [Citrus microcarpa Bunge], tubli (roots), makabuhay (leaves) [Tinospora rumphii Boerl], and red pepper (fruit).
  ใช้พืชที่มีความเป็นพิษต่อหอยเชอรี่  ตัวอย่างเช่น

• พืชอื่นๆที่มีรายงานได้แก่ ใบ star flower(Calatropis giganta) , ใบสะเดา     neem tree (Azadirachta indica), และ Mikania cordata  เหล่านี้ล้วนมีสารประกอบที่สามารถฆ่าหอยเชอรี่ได้ จึงแนะนำให้ใช้ก่อนปลูกข้าว โดยทำร่องน้ำเล็กๆเพื่อชักจูงให้หอยมาอยู่ในบริเวณนั้นแล้วใส่ใบพืชดังกล่าวลงในร่อง
  

• ใช้ใบพืชที่หอยชอบกินมาล่อให้หอยมารวมกันเป็นจำนวนมาก ได้แก่ใบของ Colocasia esculenta  ,ใบกล้วย Musa paradisiaca L.  ,  ใบมะละกอ Carica papaya L. , trumpet flower  และหนังสือพิมพ์เก่าๆ  จากนั้นจะเก็บรวบรวมหอยไปทิ้งได้สะดวก

• ขณะที่ไถนาร่องสุดท้าย สร้างร่องเป็นแนวยาวขนานกับคันนา(กว้างอย่างน้อย 25 เซนติเมตร และลึก 5 เซนติเมตร) อาจทำได้โดยการลากไหหรือถุงบรรจุของหนัก เพื่อทำให้เกิดร่องทุก 10 – 15 เมตร หรืออาจทำร่อง(ขนาดกว้าง 25ซ.ม. ลึก 5 ซ.ม.)นี้ ขนานยาวไปตามคันนาก็ได้ 
  

  ร่องน้ำขนาดเล็ก ที่หอยจะมารวมกันอยู่เมื่อระดับน้ำในนาข้าวลดแห้งลง

• กั้นตาข่ายหรือเฝือกทำจากไม้ไผ่ขวางทางน้ำไหลเข้าและออกจากแปลงนาเพื่อป้องกันหอย ซึ่งสามารถเก็บหอยจากบริเวณหน้าตาข่ายออกทิ้งได้สะดวก

การกั้นตาข่ายช่วยกันหอยไม่ให้เข้ามาเพิ่มในแปลงนาอีก

ระหว่างการปลูกข้าว

• ปฏิบัติการปลูกโดยเว้นระยะตามแบบมาตรฐาน เพื่อลำต้นข้าวจะแข็งแรงดี

• ถ้าหากเป็นแหล่งที่มีปัญหาหอยเชอรี่ระบาดมาก ใช้กล้าข้าวที่อายุมาก 25 – 30 วันขึ้นไปปักดำสำหรับข้าวพันธุ์เบา   ในบริเวณปลูกคอร์ดิลเลร่า ไฮแลนด์ใช้ต้นกล้าข้าวพันธุ์หนักอายุ 30 – 35 วันปลูก 

• ปักไม้รวกบริเวณที่มีน้ำขังในนาข้าวหรือใกล้ลำคลองเพื่อชักจูงให้หอยไข่บนหลักไม้นี้ ซึ่งจะเก็บไปทำลายได้สะดวก

• รักษาระดับน้ำในนาข้าวให้อยู่ในระดับ 2 – 3  เซนติเมตร โดยเริ่มหลังจากปักดำได้ 3 วัน 

• ระบายน้ำออกจากนาข้าวเป็นช่วงๆเพื่อจำกัดไม่ให้หอยเคลื่อนที่หรือกัดกินต้นข้าวได้

ระบายน้ำออกจากนาเป็นช่วงๆเพื่อจำกัดไม่ให้หอยเคลื่อนที่หรือกัดกินต้นข้าวได้

• เก็บหอยเชอรี่แล้วนำไปปรุงอาหารรับประทาน หรือบดให้เป็ดหรือหมูกิน

• เลือกปลูกข้าวพันธุ์ที่แตกกอได้ดีและหอยเชอรี่ไม่ชอบกินนัก เช่น PSB Rc36, Rc38, Rc40, and Rc68

ใช้คนเก็บหอยตัวใหญ่ที่เป็ดกินไม่ได้

ภายหลังการเก็บเกี่ยว

• ปล่อยเป็ดลงในนาข้าวทันทีเพื่อช่วยกินหอยที่หลงเหลืออยู่ และปล่อยอีกครั้งในช่วงปักดำไปแล้ว 30 – 35 วัน สำหรับพันธุ์ข้าวเบา  ถ้าหากเป็นพันธุ์ที่สุกช้า ปล่อยเป็ดช่วง 40 – 45 วันหลังจากปักดำ

nการจัดการโดยวิธีผสมผสานตามระยะการเจริญเติบโตของข้าว 

ข้อมูลจากงานวิจัย 

การศึกษาของนักวิจัย  เอ็ม เอส เดลา ครูซ , อาร์ซี โจชิ, และ เอ อาร์ มาร์ติน ระหว่างปี 2542 – 2543 ที่ PhilRice เมืองมาลิกายา  ค้นพบว่า

• ข้าวพันธุ์ที่หอยชอบกินน้อยได้แก่ PSB Rc36, Rc38, Rc40, และ Rc68. 

• การใส่ปุ๋ยและยูเรียในนาข้าวตามอัตราที่แนะนำในช่วงการไถครั้งสุดท้าย ลดประชากรหอยได้ถึง 54 %

• สารฆ่าหอยในท้องตลาด(นิโคลซาไมด์ และเมทัลดีไฮด์) มีประสิทธิภาพใช้กำจัดหอยเชอรี่ได้ และคงอยู่ในนาข้าวได้ 2-3 วัน  บางครั้งสารฆ่าหอยไม่สามารถฆ่าหอยที่เพิ่งโผล่ขึ้นมาจากการฝังตัวในดินได้ รวมทั้งหอยที่เข้ามาใหม่อีกในแปลงที่กำจัดไปแล้ว นิโคลซาไมด์ 250 อีซี ใส่ลงในนาข้าว ในอัตราเพียงครึ่งหนึ่งของที่แนะนำตามฉลากยา (0.5 ลิตร / เฮคตาร์) จะฆ่าหอยได้ประมาณ 80% และนิโคลซาไมด์นี้เป็นอันตรายต่อหอยทากน้ำอื่นๆ มากกว่าสารเมทัลดีไฮด์

• มีการพัฒนาสูตรการทำ cracker จากหอยเชอรี่ขึ้นมาใหม่ *
  
  ส่วนผสม
  
  1 kg  ก.ก.เนื้อหอยเชอรี่
  1 ถ้วยตวง น้ำมันพืช
  1/2 ถ้วย แป้งข้าวโพด
  1 ช้อนโต๊ะ พริกไทยดำ
  1/4 ถ้วย ซีอี๊ว
  3 ช้อนโต๊ะ น้ำส้มสายชู
  3  กระเทียม
  1-2 เม็ดพริกแดง
  1/2 ช้อนโต๊ะ สารส้ม(alum)
  1 ไข่ 1 ฟอง
  
  
  rวิธีทำ
  
  1. รวบรวมหอยเชอรี่ขนาดใหญ่ 4-6 กิโลกรัม ซึ่งจะได้เนื้อหอยเชอรี่คั้นหนักประมาณ 1 กิโลกรัม
  2. แช่หอยพร้อมเปลือกในน้ำประปา นาน 24 ชั่วโมง เพื่อล้างของเสีย แล้วเลือกตัวที่ลอยน้ำออกทิ้ง
  3. ต้มหอยเชอรี่ในภาชนะขนาดใหญ่ นาน 20-30 นาที
  4. คั้นน้ำออกจากเนื้อหอย แล้วล้างด้วย alum เพื่อขจัดกลิ่นคาว
  5. ผสมเครื่องปรุงทั้งหมดเข้ากับเนื้อหอย หมักไว้ 24 ชม.
  6. ตากแดดให้แห้งนาน 2-3 วัน หรือนำใส่เตาอบตั้งอุณหภูมิ 400 ๐C นาน 48 ชั่วโมง
  7. ผึ่งลมให้แห้งนาน 3 วัน
  8. ทอดน้ำมัน ในน้ำมันพืชให้นาน 2 นาที หรืออาจจะคลุกเนื้อหอยในแป้งข้าวโพดผสมไข่ไก่ก่อนที่จะทอด
  9.ขั้นสุดท้าย ทอดน้ำมันมาก ๆ อีกครั้ง นาน 5 นาที หรือจนกระทั่งกรอบ ปล่อยให้เย็นก่อนเสริฟ
  
  
  *ตามสูตรของ คอราซอน เอ็ม บาซิโอน ซึ่งปรับปรุงโดย มาริโอ เอส เคลา ครูซ และ ราวินทรา ซี โจชิ จาก Crop Protection Division, PhilRice.
  แหล่งข้อมูล : SEAFDEC Asian Agriculture ,Vol. 22  No. 4, July- August 2000, หน้า 12
  .
  

คุณค่าทางอาหารของหอยเชอรี่

คุณค่าทางอาหารของเนื้อหอยเชอรี่หนัก 100 กรัม

- พลังงาน 83 แคลอรี่
- โปรตีน 12.2  กรัม
- ไขมัน 0.4 กรัม
- คาร์โบไฮเดรต 6.6 กรัม
- เถ้า 3.2 กรัม
- ฟอสฟอรัส 40 มิลลิกรัม
- โซเดียม 40 มิลลิกรัม
- โปตัสเซียม 17 มิลลิกรัม
- ริโบฟลาวิน B 2   12 มิลลิกรัม
- นิอาซิน 1.8 มิลลิกรัม
- อื่น ๆ ได้แก่ วิตามินซี  ,สังกะสี , ทองแดง, แมงกานีส และไอโอดิน

บัญชีสารกำจัดหอยที่ได้ขึ้นทะเบียนไว้กับ Fertilizer and Pesticide Authority   เมื่อ 31 มีนาคม 2000

EC - สารละลายน้ำมันเข้มข้น, F - สารผสมแขวนลอยเข้มข้น, G - สารเม็ด, P - สารชนิดผง, PEL - สารอัดเม็ด, WP - สารชนิดผงผสมน้ำ, T - นาดำ, DS - นาหว่าน, tbsp - ช้อนโต๊ะ
*ตามมาตรฐาน WHO องค์การอนามัยโลกแห่งสหประชาชาติ จัดระดับความเป็นพิษของวัตถุมีพิษที่ใช้ในการเกษตร ระดับ 2 – พิษปานกลาง 

เอกสารอ้างอิง

• Dancel KT and RC Joshi. 2000. "Golden menace" in Ifugao rice terraces. SEAFDEC Asian Agriculture 22(1): 11, 12, 31-33.

• Dela Cruz MS and RC Joshi. 2001. Re-evaluation of the bioefficiency of commercial molluscicide formulations on the golden apple snail Pomacea canaliculata. Philipp. Agric. (in press).

• Dela Cruz MS, RC Joshi, and EC Martin. 2000. Potential effects of commercial molluscicides used in controlling golden apple snalts on the native snail Vivipara costata (Quoy and Gaimard). Philipp. Ent. 14(2):149-157.

• Dela Cruz MS, RC Joshi, and AR Martin. 2001. Basal application of fertilizer reduces golden apple snail population. IRRN. (in press)

• Department of Agriculture and Food and Agriculture Organization of the United Nations. 1989. A primer on integrated golden kuhol management. 26 pp.

• Joshi RC, MS Dela Cruz, GP Banawa, J Modesto, and ER Tiongco. 2000. Golden apple snail and management. In: Highland rice production in the Philippine Cordillera. Central Cordillera Agricultural Programme (CECAP), Banaue, Ifugao and Philippine Rice Research Institute (PhilRice), Maligaya, Munoz, Nueva Ecija. 155-157.

• Joshi RC, MS Dela Cruz, AR Martin, JC Cabbigat, RF Bahatan, AD Bahatan, J Choy-Awon, NP Chilagan, and AB Cayong. 2001. Current status of golden apple snail in the Ifugao Rice Terraces, Philippines. Journal of Sustainable Agriculture, USA. (in press)
  
  
• Moratto-Rejesus B, AS Sayaboc, and RC Joshi. 1988. The distribution and control of the introduced golden snail (Pomacea sp.) in the Philippines. Paper presented at the symposium on introduction of germplasm and plant quarantine procedures. Jalan Ampang, Kuala Lumpur, Malaysia. 26 pp.
  
  
• Revilla, IM. 1989. State of golden kuhol infestation in selected rice farming villages of Nueva Ecija. Paper presented during the Workshop on Golden Kuhol Management in the Philippines held at PhilRice Maligaya, Munoz, Nueva Ecija. 75 pp.
  
  
• Tanzo IR, RC Joshi, and GH Baker. 2000. Fanners' assessment of golden apple snail management options promoted in the strategic extension campaign, Philippines. Poster presented at the Molluscs 2000 conference, Sydney, Australia.
  

คำนิยม

• Subject Matter Specialists:
  Mario S. Dela Cruz
  Ravindra C. Joshi
  Emmanuel R. Tiongco
  Anita V. Antonio
• Managing Editors:
  Diadem B. Gonzales
  Olive Rose 0. Matchoc
• Layout Artist:
  Carlo G. Dacumos
• Webpage version:
  Stijn A. Ghesquiere
• Illustrator:
  Carlito N. Bibal
• Editorial Advisers:
  Leocadio S. Sebastian
  Karen Eloisa T. Barroga

ติดต่อขอทราบรายละเอียดได้ที่ :
Crop Protection Division
Philippine Rice Research Institute
Maligaya, Science City of Munos, 3119 Nueva Ecija
Tel. Nos.: (044) 456-0285; -0113 local 227

Published 2001 by the Philippine Rice Research Institute. Readers are
encouraged to reproduce the contents of this bulletin with
acknowledgment.

เกี่ยวกับ DA -PhilRice

The Philippine Rice Research Institute (PhilRice) สถาบันวิจัยข้าวแห่งฟิลิปปินส์ เป็นหน่วยงานรัฐบาล ขึ้นอยู่กับกรมเกษตร (Department of Agriculture, DA) จัดอยู่ในอันดับที่ 1061 ตั้งขึ้นเมื่อ 5 พฤศจิกายน 2528 และปรับปรุง โดย EO 60 ลงวันที่ 7 พฤศจิกายน 2529 โดยสร้าง Philrice เพื่อที่จะช่วยพัฒนาเทคโนโลยีการเพิ่มผลผลิต เพื่อที่จะให้เกษตรกรผลิตข้าวได้พอเพียงแก่ประชาชน ทั้งประเทศ ซึ่ง Philrice ได้ปฎิบัติงานทั้งวิจัยและทดลอง, สนับสนุนทางเทคโนโลยี และ ให้คำแนะนำด้านนโยบาย โดยใช้ผ่านเครือข่ายรวมถึง 57 หน่วยงาน และศูนย์เมล็ดพันธุ์ 104 แห่ง กระจายอยู่ทั่วประเทศ
แผนการทำงานทั้งหมด รวมถึงสิ่งต่าง ๆ ดังต่อไปนี้ (1) การทำนาหว่าน (2) การทำนาดำในเขตชลประทาน (3) ข้าวพันธุ์ลูกผสม (4) ข้าวที่เหมาะสำหรับสิ่งแวดล้อมเฉพาะ (5) ระบบไร่นาสวนผสมที่ปลูกข้าวเป็นหลัก (6) ข้าวและผลิตภัณฑ์จากข้าว (7) นโยบายการการทดลองและคำแนะนำ (8) การเสริมสร้างเทคโนโลยีและพัฒนาการ จากโปรแกรมเหล่านี้ PhilRice ตั้งเป้าหมายที่จะพัฒนาและเสริมสร้างเทคโนโลยี ซึ่งเป็นรากฐานของ ระบบนิเวศ ถิ่นที่อยู่อาศัย และปัญหาเฉพาะด้าน รวมทั้งผลกำไรที่จะมีต่อเกษตรกรฟิลิปปินส์

ติดต่อสอบถาม / เพิ่มเติมรายละเอียด 

• DA-PhilRice Maligaya Science City of MuRoz, 3119
  Nueva Ecija
  Tel: 63 (044) 456-0113, -0258, -0277, -0285, -0354
  Tel/Fax: 63 (044) 456-0112; -0649 local 261; -0651 local 511; -0652 local 515
  e-mail: phi Irice@ mozcom. corn
  URL: http://www.philrice.gov.ph

• DA-PhilRice Los Banos UPLB Campus,
  College, 4031 Laguna
  Tel: 63 (049) 536-3631 to 33, -3635
  Tel/Fax: 63 (049) 536-3515
  e-mail: philrice@ laguna. net

• DA-PhilRice San Mateo Malasin, San
  Mateo, 3318 Isabela
  Tel: 63 (078) 664-2280, -2954
  Tel/Fax: 63 (078) 664-2953
  e-mail: philrice-isabela@digitelone.com

• DA-PhilRice Batac 17 Tabug, Batac,
  2906 llocos Norte
  Tel: 63 (077) 792-4714
  Tel/Fax: 63 (077) 792-4702
  e-mail: philrice@ILN.CSI.com.ph

• DA-PhilRice Midsayap Bual Norte, Midsayap,
  9410 North Cotabato
  Tel/Fax: 63 (064) 229-8178
  e-mail: philrice@microweb.com.ph

• DA-PhilRice Agusan Basilisa, RTRornualdez, 8611
  Agusan del Norte
  Tel: 63 (085) 818-2277, -3377; (0918)406-1145
  Tel/Fax: 63 (085) 818-4477
  e-mail: cvcesOO1@cdo.philcom.com.ph

http://www.applesnail.net/pestalert